دانشکده دندانپزشکی

یک دندانپزشک گفت: پوسیدگی دندان،ساییدگی ناحیه مجاور لثه، درد توامانی و تحلیل لثه باعث درد دندان می‌شوند که استفاده از مسکن‌های معمولی قبل از رسیدن به دندانپزشک تا حدی می‌تواند در کنترل آن موثر باشد.

مصطفی فاطمی در گفت‌وگو با فارس، اظهارداشت: اگر شخصی پیگیر بهداشت دهان و وضعیت دندان خود باشد به طور منطقی نباید هیچگاه درد دندان را تجربه کند.این دندانپزشک گفت: قبل از آنکه فرد با درد شدید مداوم و شبانه دندان مواجه شود قبلاً علائمی شبیه به حساسیت به شیرینی، سرما و گرما را تجربه کرده یا موقع جویدن غذا یا لمس دندان، متوجه درد در دندان خود شده است که اگر فرد در هرکدام از وضعیت‌های فوق پیگیر وضعیت دندان خود باشد مسلماً هیچ‌وقت به درد شدید دندان دچار نخواهد شد.

عضو هیئت علمی جهاد دانشگاهی ادامه داد: منشاء هرکدام از عوارض و دردهای دندانی می‌تواند از دلایل مرسوم تا حوادث و ضربه‌ها متغیر باشد چرا که به طور معمول وقتی یک فرد دچار پوسیدگی دندان می‌شوند ممکن است تا زمانی طولانی، علائم آن بروز پیدا نکند؛ علائمی مثل گیر غذایی، پاره‌شدن نخ دندان، بو گرفتن دندان و امثالهم که نشان شروع پوسیدگی است.

فاطمی تصریح کرد: با گسترش پوسیدگی، حساسیت به شیرینی و مواد قندی در فرد بیشتر می‌شود و اگر در این مرحله هم فرد بی‌توجهی نشان دهد در مرحله بعد دندان به سرما و گرما حساس می‌شود، این روند سیر پوسیدگی است که اگر بازهم فرد این حساسیت به وجود آمده را دنبال نکند التهاب داخل دندان به وضعیتی می‌رسد که عامه مردم به آن به عصب‌رسیدن دندان می‌گویند که طبعاً درمان ریشه را می‌طلبد.

عضو هیئت علمی جهاد دانشگاهی، دلیل دیگر درد دندان را به بیماری‌های لثه مربوط دانست و افزود: تحلیل لثه و در معرض قرار گرفتن ریشه در برابر غذا، گرما و سرما می‌تواند علائمی مثل حساسیت و درد و ناراحتی را بروز دهد که البته گسترش و افزایش دردهای لثه‌ای، آرامتر و ملایم‌تر از دردهای پوسیدگی‌ است.این دندانپزشک ادامه داد: بعضی مواقع فرد دچار درد توامانی می‌شود یعنی هم پوسیدگی دندان، هم تورم لثه و هم گیر غذایی که فرد، درد آزار دهنده بیشتری را تجربه می‌کند.

عضو هیئت علمی جهاد دانشگاهی، ساییدگی ناحیه مجاور لثه دندان را نیز حالت کم و بیش شایعی دانست که باعث می‌شود فرد در این ناحیه و به ویژه با لمس لثه، درد تیر کشنده سریعی را احساس کند.

فاطمی گفت: متأسفانه بسیاری از بیماران ما در مواجهه با درد دندانی به خوردن مسکن روی می‌آورند و بعد از آرام شدن دندان، از پیگیری درد دندان غافل می‌شوند چرا که درد دندان بعد از مدتی دچار سکون می‌شود که این سکون ناشی از عفونی‌شدن بافت، عروق و اعصاب دندان است که در مرحله بعدی به آبسه، تورم و عوارض بدتری می‌انجامد.

عضو هیئت علمی جهاد دانشگاهی، پیشگیری را بهترین راه‌حل دانست و افزود: بهتر است افراد به دندانپزشک مراجعه منظم داشته باشند حتی اگر علائمی در دندانهای آنها وجود نداشته باشد چرا که این مراجعه می‌تواند باعث پیشگیری از گسترش پوسیدگی های ساده دندانی و عوارض جانبی آن باشد.

وی تصریح کرد: درمان درد دندان کاری کاملاً عملی است و باید برای درمان، مراجعه حضوری به دندانپزشک داشت.

این دندانپزشک در پاسخ به پرسش فارس مبنی بر راه‌های تسکین دردهای دندانی شبانه گفت: در موارد عدم دسترسی به دندانپزشک بهتر است افراد برای کاهش دردهای دندانی از مسکن‌های معمولی که از دسته داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی هستند استفاده کنند، داروهایی مثل استامینوفن و ایبوپروفن که می‌تواند تا حدی به کاهش درد کمک کند.

فاطمی، تأثیر استفاده از اسپری‌ها در کاهش درد دندانها را عمدتاً روانی دانست و افزود: اسپری‌ها فقط برای بی‌حسی در عمق یکی دو میلیمتری بافت نرم دهان کاربرد دارند و عملاً کارکرد دیگری ندارند.

عضو هیئت علمی جهاد دانشگاهی تأکید کرد: بهتر است افراد از قرار دادن قرص روی دندان و استفاده بیش از حد اسپری خودداری کنند چرا که استفاده بیش از حد از این مواد می‌تواند به بافت نرم دهان آسیب وارد سازد.

فاطمی تصریح کرد: اگر فردی پیگیر وضعیت سلامت دندان خود باشد به جز در موارد تصادف، ضربه، آسیب و امثالهم هیچ‌گاه درد دندان را تجربه نخواهد کرد.