بررسی تاریخچه دندانپزشکی به مناسبت روز دندانپزشک
مجلس شوراي اسلامي در ۲۳ فروردين ۱۳۶۰ قانون تربيت بهداشت كاران دهان و دندان را تصويب كرد. در اين قانون، مجلس، وزارت بهداشت و درمان را موظف نمود كه داوطلباني را براي تربيت در اين دوره، جذب كند و پس از دادن آموزش هاي لازم، با مدرك فوق ديپلم، آنان را در مناطق محروم به خدمت گمارد تا از اين طريق، ضمن ارائه خدمات اوليه، از شيوع بيماري هاي دهان و دندان جلوگيري نموده و اصل پيشگيري را موردنظر قرار دهند. از آن پس و به پيشنهاد جامعه اسلامي دندانپزشكان، روز ۲۳ فروردين، پيرو مصوبه هيات وزيران در سال 1362 به عنوان روز دندانپزشكي نامگذاري گرديد.
در سال ۱۳۰۰ هجری شمسی یعنی حدود 90 سال پیش فقط سه نفر دندانپزشک در شهر تهران وجود داشت. یکی از برجستهترین آنها، دکتر دندانپزشک اهل کشور لهستان بود که دندانپزشک مخصوص رضاخان به شمار میرفت و تبحر فوقالعادهای در طراحی و ساخت پروتزهای دندانی داشت. دو دندانپزشک دیگر تهران قدیم نیز اهل کشور سوئیس و ترکیه بودند.
پس از تاسیس دانشگاه تهران در سال ۱۳۱۶، دندانپزشکان بهصورت مجزا در آن تحصیل نمیکردند بلکه درمان بیماریهای دهان و دندان بهعنوان واحدی جداگانه به پزشکان تدریس میشد.
تا چندی پیش از این، هنگامی که صفحات تقویم رومیزی خود را ورق میزدید و به روز۲۳ فروردین میرسیدید، مشاهده میکردید که در گوشهای از صفحه نوشته شده است: ” روز بهداشتکار دهان و دندان ” . ولی اکنون چند سالی است که این روز به نام روز دندانپزشک نامگذاری شده است.
هرچند بهنظر میرسد بهتر بود روز جداگانه به این نام اختصاص مییافت تا بیشتر نشانگر نقش این گروه از پزشکان در ارتقای سطح بهداشت دهان و دندان افراد جامعه و درمان بیماریهای دهان و دندان باشد.
دندانپزشکی، حرفهای بسیار قدیمی است و شاید پیدایش آن به زمانی بازگردد که انسانها به فکر سلامت و بهداشت و زیباتر کردن دندانهایشان افتادند.
اولین مسواکها را اهالی خاورمیانه استفاده میکردند و آن را با همین نام میخواندند. مسواک آنها شامل شاخه کوچکی از درخت سالوادوراپرسیکا بود که آن را روی آب به مدت یک روز غوطهور میکردند تا الیاف آن از هم جدا شوند. چوب این درخت اثرات مثبتی نیز روی لثهها داشت.
جالب است بدانید نخستین صندلیهای دندانپزشکی که در جهات گوناگون حرکت میکنند، در موزه یدانشکده کپنهاک به نمایش گذاشته شده است، در صورتی که به هلند سفر کردید حتما از این موزه دیدن کنید ولی اغلب دندانپزشکان تا سال ۱۹۵۰ یعنی حدود ۵۰ سال پیش ترجیح میدادند ایستاده کار کنند، برخلاف دندانپزشکان امروزی که اغلب در حالت نشسته روی دندانهای شما کار میکنند.
اولین دانشکده دندانپزشکی در سال ۱۳۳۵ در دانشگاه تهران دایر شد و دندانپزشکان قدیمیتری که میشناسید، نخستین دانشجویانی بودند که از این دانشکده فارغالتحصیل شدند.
تفاوت دندانپزشک و دندانساز:
دندانپزشک:
فردی است که پس از گذراندن شش سال دوره عمومی دندانپزشکی و ارائه پایاننامه، از دانشکده دندانپزشکی فارغالتحصیل شده و با مدرک دکترای دندانپزشکی کلیه خدمات عمومی دندانپزشکی را ارائه میکند. یک دندانپزشک میتواند دندانهای شما را ترمیم کند، دندانهایتان را عصبکشی کند، ارتودنسی متحرک و ثابت انجام دهد و دندانهایتان را مرتب کند، به درمان بیماریهای لثه شما بپردازد و انواع دستهای دندانهای متحرک کامل و تکهای (پارسیل) و روکشها را برای دندانهایتان بسازد. دندانپزشکان اجازه جراحیهای در محدوده دهان و لثه را نیز دارند.
دندانساز:
دندانسازان معمولا افرادی هستند که دندانسازی را بهصورت تجربی فراگرفتهاند. شما تابلوهایی با این عنوان در سطح شهرها مشاهده میکنید. این افراد دارای تحصیلات علمی و دانشگاهی نیستند بلکه بهصورت تجربه و آزمون و خطا برخی از اقدامات دندانپزشکی را زیرنظر افراد همصنف خود آموختهاند. جالب است بدانید که به این گروه از افراد مطابق قانون مصوب شورای اسلامی سال ۶۴، مجوز فعالیت بهعنوان <دندانسازان تجربی> داده شده ولی بهنظر میرسد این مجوز فقط برای افراد قدیمیتر این رشته صادر شده است و در سالهای اخیر مجوز جدیدی برای فعالیت این افراد صادر نمیشود. دکتر سید مهدی وردی، مدیرکل دفتر سلامت دهان و دندان وزارت بهداشت تاکید دارد. این افراد اجازه نصب تابلوی مطب را ندارند و فقط میتوانند کلمه دفتر کار را روی تابلوی خود بنویسند. مطابق قانون، این افراد فقط مجاز به ساخت دندان مصنوعی متحرک، پرکردن پوسیدگیهای سطحی و جرمگیری دندانها هستند.
دندانپزشکی علم و هنری است که تبحر و مهارت در آن با مطالعه علمی ساختمان و بافتهای دهان و طبیعت زنده آنها و سالها تجربه بالینی در مطب یا درمانگاه به دست میآید، بنابراین بهنظر میرسد که در زمان کنونی که دندانپزشکی نوین روز به روز پیشرفت میکند، کمکم زمان آن رسیده که سلامت و بهداشت دهان و دندان مردم بهطور کامل به متولیان آن، یعنی دندانپزشکان سپرده شود، کاری که امروزه در تمام کشورهای دنیا انجام میشود.
نیم نگاهی به متخصصان دندانپزشک
شما ممکن است هنگامی که با مشکلی در ارتباط با دهان و دندان خود برخورد میکنید، سردرگم باقی بمانید که باید به کدام متخصص دندانپزشکی مراجعه کنید. در این مطلب شما با تخصصهای متفاوت این رشته آشنا میشوید:
آندودونتیکس (تخصص ریشه دندان):
شما معمولا برای عصبکشی دندان باید به این گروه از دندانپزشکان مراجعه کنید. هنگامی که بافتهای درون دندان شما بر اثر رسیدن میکروبهای پوسیدگیزا و یا ضربه آسیب ببینند و ملتهب و عفونی شوند، معمولا دندانهای شما خود به خود دچار دردی گنگ میشوند که در زمان شب تشدید میشود. وجود این علایم نشانه این است که باید برای عصبکشی به دندانپزشک مراجعه کنید.
ارتودنسی (مرتب کردن دندانها):
اگر دندانهایتان نامرتب و پس و پیش باشند و یا مشکلات و ناهنجاریهایی در فک بالا و یا پایین شما وجود داشته باشد، باید برای درمان به مطب این گروه از دندانپزشکان بروید. این دندانپزشکان پس از قالبگیری و عکسبرداری از دهانتان، از پلاکهای متحرک و نگینها و سیمهای ثابت که روی دندانهای کار گذاشته میشوند، برای ردیفکردن دندانهایتان استفاده میکنند.
پریودونتیکس (تخصص بیماریهای لثه و بافتهای نگهدارنده آن):
این روزها خیلیها به دنبال جایگزین کردن دندان از دست رفتهشان، به وسیله <ایمپلنتهای دندانی> هستند. ایمپلنت گرچه درمانی پرهزینه است، ولی زیبایی و عملکرد قبلی دندان را به شما بازمیگرداند. برای کارگذاشتن ایمپلنت در فکهایتان باید به متخصصان بیماریهای لثه مراجعه کنید. در صورتی که لثههایتان قرمز و متورم شدهاند و یا خونریزی میکنند و یا روی سطح دندانهایتان جرم انباشته شده است، این گروه از دندانپزشکان میتوانند بهترین روشهای درمانی را به شما ارائه دهند.
دندانپزشکی ترمیمی و زیبایی:
سفیدکردن دندانهای بدرنگ، لامینیت کردن دندانها (تیغهای چینی که بر سطح لبی دندانهای جلویی چسبانده میشوند و دندانها را ردیف و همرنگ نشان میدهند)، از مهارتهای این گروه از دندانپزشکان است. شما میتوانید برای ترمیم دندانهایتان با مواد همرنگ دندان و یا آمالگام (ماده پرکننده نقرهای رنگ دندان به این گروه از دندانپزشکان مراجعه کنید.
پروستودونتیکس(متخصص پروتزهای دندانی):
ساخت یک دست دندان کامل، تکهای (پارسیل) و انواع روکش برای دندانهایتان را به این گروه از دندانپزشکان بسپارید.