دانشکده دندانپزشکی

عضو هیات علمي دانشگاه علوم پزشكي جندي شاپور اهواز: بيماري پريودنتال يا بافت هاي مجاور دندان يك بيماري عفوني شايع در ميان مردم است كه حدود 75% مردم به نوعي به اين بيماري مبتلا هستند. متخصصان  دندانپزشكي از اين بيماري به عنوان يك بيماري خاموش و بي صدا نام مي برند زيرا به آرامي پيشرفت كرده و چون دردي ايجاد نمي كند اكثر افراد فكر مي كنند كه به چنين بيماري مبتلا نيستند در حالي كه اين بيماري مي تواند تا آنجا پيشرفت كند كه منجر به لق شدن دندان هاي بيمار شده و در نهايت شخص دندان هاي خود را از دست مي دهد.

 علت اصلي ايجاد اين بيماري پلاك ميكروبي است كه در نتيجه بهداشت ضعيف دهان و دندان ها در مجاورت لثه ها و بر روي دندان ها پديد مي آيد. در عين حال عوامل ديگري مانند ديابت، ايدز، سيگار، عوامل ژنتيكي،استرس و پايين بودن سطح فرهنگي و اقتصادي خانواده ها در بروز اين بيماري مؤثر  هستند.

دکتر گلپسند با اشاره به اين نكته كه تحقيقات اخير نشان دهنده ارتباط مستقيم بين سلامتي دهان و  دندان ها و سلامتي عمومي بدن است گفت: بيماري پريودنتال نه تنها منجر به از دست دادن دندان ها مي شود همچنين مي تواند بر روي دستگاههاي حياتي بدن مانند قلب و ريه تاثير سوء داشته باشد و در بعضي موارد منجر به مرگ بيمار مي شود.

تاثير عفونت هاي دهان و دندان بر روي بيماران قلبي بيشتر از تاثير كلسترول و تري گليسريد خون است. يكي از بيماري هايي كه به واسطه بيماري پريودنتال بوجود مي آيد بيماري هاي قلبي عروقي  هستند كه عوارض ناشي از آن بيماري هاي قلبي عروقي يا CHDو بيماري عروق كرنل از قبيل آنژين صدري و سكته قلبي است.

 وي در خصوص نحوه تاثير پذيري سيستم قلبي بدن از پريودنتال گفت: بيماري هاي پريودنتال از طريق مكانيسم هاي مختلف روي سكته حاد قلبي، آتوئواسكلوسكز، تجمع پلاكت و ايجاد اسكيمي و عوارضي نظير آنژين  صدري يا سكته حاد قلبي منجر مي شود.

بر اثر عفونت لثه يكسري مدياتورهاي التهابي ايجاد مي شود كه اين مدياتورها  منجر به تشديد شدن آتوئسكلوز در اطراف رگهاي خوني مي شود  و در نهايت رگهاي قلبي تنگ تر مي شوند و بيماري قلبي به وجود مي آيد.

ایشان در ادامه به تاثير بيماري پريودنتال در به وجود آمدن سكته هاي مغزي و قلبي اشاره كرد و گفت: بيماري هاي دهان و دندان از عوامل بسيار خطرساز مستعد براي سكته ها محسوب مي گردند و بنا بر يك تحقيق صورت گرفته 25% بيماراني كه دچار سكته ها شده اند به عفونت هاي دهاني و دنداني قابل ملاحظه اي مبتلا بوده اند.

دکتر گلپسند با اشاره به اين مطلب كه در بررسي هاي علمي ثابت شده است كه بيماري پريودنتال در افراد ديابتي نسبت به افراد سالم بيشتر گزارش شده است، افزود: در اين افراد در صورت عدم كنترل ديابت، پاكت هاي پريودنتال عميق باعث تحليل شديد استخوان ها، آبسه و تاخير در ترميم مي شود. همچنين عفونتهاي حاصل از بيماري پريودنتال باعث تحريك واسطه هاي پيش التهابي و ساخته شدن محصولات نهايي بيشتر حاصل از اكسيد اسيون گلوكز مي شود.

يك مطالعه روي 113 بيمار مبتلا به بيماري لثه اي و ديابت نوع 2 نشان مي دهد كه درمان پريودنتال با جرم گيري و تجويز آنتي بيوتيك داكسايكلين باعث كاهش عوارض بيماران مي شود.