دانشکده دندانپزشکی

از ایمپلنت می توان به عنوان ریشه دندان جهت نگهداری روکش هایی که جایگزین تاج دندان می شوند استفاده کرد که این روکش ها بطور ثابت توسط سیمانهای دندانپزشکی به ایمپلنت چسبانیده می شوند. همچنین در مواردی که برای دندانهای مصنوعی فرد گیرکافی در دهان نداشته باشد، می توان از ایمپلنت به عنوان محل گیر مناسبی جهت ثابت نگداشتن دندان مصنوعی استفاده نمود.

یک کاندیدای مناسب باید دارای شرایط زیر باشد:

سلامت کلی بدن، لثه های سالم و مقدار کافی استخوان برای جوش خوردن ایمپلنت. بعضی مردم چنان استخوان فک شان را از دست داده اند که تنها راه موجود برای درمان آنها ایمپلنت است ولی پیش از آن باید استخوان به روشهای خاصی تا اندازه مطلوب بازسازی شود و همکاری بسیار مناسب در جهت مراقبت از ایمپلنت ها و لثه های اطراف آنها شامل مسواک زدن روزانه و کشیدن نخ دندان، لازم است. همین طور ویزیت های منظم از سوی دندانپزشک هم مهم است.

به طور کلی افرادی که مناسب دریافت ایمپلنت نیستند شامل: افراد بسیار جوانی که فک آنها به حد کافی رشد نکرده است، بانوان باردار، افراد سیگاری (کشیدن سیگار با ترمیم طبیعی بافت های بدن تداخل می کند و احتمال موفق بودن ایمپلنت ها را کاهش می دهد)، افراد الکلی یا معتاد، افرادی که پرتو درمانی در ناحیه سر و گردن داشته اند، افرادی که بیماری های مزمن مثل فشار خون بالا، دیابت و هموفیلی و بیماری های بافت همبند داشته اند. افرادی که داروهای خاصی مثل استروئید و کورتن استفاده می کنند و افرادی که دندان قروچه دارند، احتمال شکست ایمپلنت زیاد است.

نگران نباشید، دندانپزشک با کمک شما می تواند تشخیص دهد شما کاندید مناسبی هستید یا خیر. بررسی شامل معاینه دهان و دندان و بررسی تاریخچه پزشکی و دندانپزشکی است. از فک شما عکس های رادیوگرافی تهیه می شود و در صورت نیاز CT اسکن هم گرفته می شود تا اطلاعاتی راجع به تراکم استخوان و حتی شکل آن بدست آید و پس از مشورت با شما در مورد راهها و هزینه ها و مشکلات و مراحل کار، درمان صورت می گیرد.

دندان متحرک، قابل اتصال به این ایمپلنت ها هستند. حدود ۳ تا ۶ ماه زمان لازم برای رشد و ترمیم استخوان اطراف ایمپلنت است.

هنگام انتخاب ایمپلنت میزان استخوان در دسترس، میزان استحکام استخوان و زمان گذاشتن ایمپلنت در نظر گرفته می شود. اگر استخوان کافی برای گذاشتن ایمپلنت در دسترس نباشد می توان در شرایط خاص مقداری استخوان برگرفته از نقاط دیگر پیوند زد.همچنین بر حسب میزان سختی استخوان انواع پیچ دار و بدون پیچ ایمپلنت انتخاب می شود. ایمپلنت می تواند بلافاصله پس از از دست رفتن دندان و کشیدن آن یا پس از زمان طولانی ترمیم، جایگزین شود. شکل ایمپلنت مانند ریشه دندان طبیعی است. پس از از دست رفتن دندان در صورت عدم جایگزینی سریع با ایمپلنت امکان تحلیل استخوان و کاهش توانایی جویدن و کج شدن دندانهای کناری است. اگر گذاشتن با تاخیر ایمپلنت پیشنهاد می شود ایمپلنت های کوچکتر و استوانه ای به دلیل در دسترس بودن استخوان کمتر استفاده می شود.

مکان گذاشتن ایمپلنت و نوع سیستم مناسب تنها بوسیله معاینه ای که دندانپزشک انجام میدهد با در نظر گرفتن سایر شرایط قابل بیان است. میزان حجم و دانسیته استخوان فک، تعداد و موقعیت و استحکام دندانهای طبیعی فرد، شرایط لثه، شرایط و تعداد دندانهای فک مقابل از عوامل مهم حین معاینه است.

در چه مواردی از ایمپلنت استفاده می شود:

-فاصله بین دندانهای جلو در اثر از دست رفتن یک دندان بطوری که دندانهای مجاور آن طبیعی باشند.

-فاصله زیاد بین دندان ها در اثر از دست رفتن یک یا بیش از یک دندان بطوری که دندانهای مجاور آن طبیعی باشند.

-زمانی که یک یا بیش از یک دندان از انتهای هر قوس دندانی از دست رفته باشد و تنها یک سمت، دندان طبیعی باشد.

-زمانی که کلیه دندانهای یک یا هر دو فک از دست رفته باشد.

پیش از کاربرد ایمپلنت با دندانپزشک خود در این رابطه مشورت نمایید. برای استفاده از ایمپلنت سلامتی کامل بدن و همچنین دارا بودن استخوان فک و لثه های سالم از اهمیت زیادی برخوردار است. اگر شما سابقه بیماری مزمن داشته باشید و یا مبتلا به براکسیسم (سایش دندانها) و یا امراضی از جمله دیابت و غیره باشید، میزان موفقیت ایمپلنت کاهش می یابد. علاوه بر این افرادی که از سیگار و مشروبات الکلی مصرف می کنند مورد مناسبی برای این عمل به شمار نمی روند.

در صد موفقیت انجام ایمپلنت به عوامل مختلفی بستگی دارد که در بیماران مختلف متفاوت است. حتی این مسئله در مورد ایمپلنت فک بالا و پایین نیز تفاوت دارد. به طور متوسط میزان موفقیت ایمپلنت دندانی ۹۵% گزارش شده است.

بهترین حالت قرار دادن ایمپلنت قرار دادن ایمپلنت بلافاصله پس از کشیدن دندان است.

در صورتی که دندان از دست رفته، عفونی نباشد و مقدار زیادی استخوان در اثر عفونت از دست نرفته باشد، شانس زیادی برای برای جایگزینی همزمان ایمپلنت وجود دارد.

در مورد دندانهایی خلفی که معمولاً چند ریشه هستند و مخصوصاً اولین دندانهای خلفی بزرگ که دو یا سه ریشه است، جایگزین همزمان دندان کشیده و ایمپلنت معمولاً مقدور نیست و بهتر است حدود ۶ هفته صبر کرد.

معمولاً پس از کشیدن دندان، مقداری تحلیل استخوان اتفاق می افتد، لذا ایمپلنتولوژیست ها تا حد امکان سعی می کنند بلافاصله پس از کشیدن دندان اگر شرایط فراهم باشد، ایمپلنت را در حفره ی دندان کشیده شده جایگزین کنند.

آیاممکن است پس از قرار دادن ایمپلنت بلافاصله پس از کشیدن دندان تحلیل استخوان در اطراف ایمپلنت اتفاق بیافتد؟

بله، پس از کشیدن دندان و کاشت ایمپلنت مخصوصاً در ۶ ماه اول تحلیل استخوان اتفاق می افتد، البته به میزان کمتر از زمانی که دندان کشیده می شود و ایمپلنت جایگزین نمی گردد.

لذا، ایمپلنتولوژیست، در صورتیکه فوراً پس از کشیدن دندان ایمپلنت را در حفره دندان قرار دهد و استخوان اطراف ایمپلنت استحکام و تراکم کافی را برای قرار دادن پروتز داشته باشد. آنگاه تصمیم به قرار دادن پروتز گرفته می شود.

این پروتز روی ایمپلنت بصورت موقت و خارج از فشارهای جویدن قرار داده می شود و پس از ۶ ماه پروتز نهائی قرار می گیرد تا پروتز روی ایمپلنت در موقعیت نهائی خود قرار گیرد.