دانشکده دندانپزشکی

ژنژیویت یکی از بیماریهای بافت اطراف دندان ( Periodontal ) است. این دسته از بیماریها زمانی که التهاب و عفونت، بافت اطراف دندان را تخریب می کند بوجود می آیند.

از علائم شایع این بیماری تورم ، حساس بودن ، قرمزی و نرمی لثه ها در اطراف دندانها است. از دیگر علائم آن خونریزی لثه ها با تحریک کم یا به صورت خودبخودی، بد بو شدن دهان و نفس(Halitosis) ، ندرتاً تب و در مواردی بدون درد می باشد .

از علل اصلی آن وجود پلاک روی دندانها، حاوی ذرات غذائی، میکروب ها و مخاط است .

تغذیه نامناسب، خصوصاً کمبود ویتامین ها که باعث بیماریهائی مثل اسکوربوت یا پلاگر می شوند. بیماریهای خونی مثل سرطان خون ، واکنش های نامطلوب داروئی مثل واکنش به داروهائی مثل فنی توئین و باربیتال و در معرض سرب و بیسموت قرار گرفتن از دیگر علل آن است.

آسیب یا تروما به لثه ها به هر علتی، مثل مسواک زدن شدید یا آب کشیدن شدید می تواند باعث ژنژیویت شود. دیابت کنترل نشده، تغذیه نامناسب، عفونت ها، حاملگی و بهداشت نامناسب دهان و دندان از عوامل افزاینده خطر ژنژیویت هستند .

بسیاری از افراد نیز در دوران بلوغ یا اوائل بزرگسالی به علت تغییرات هورمونی دچار ژنژیویت می شوند، که ممکن است دائمی شده یا دچار عودهای مکرر شود. این بستگی به وضعیت سلامت و بهداشت دندانها و لثه شما دارد .

درمان :

هدف اصلی کاهش التهاب لثه هاست. دندانها به صورت دقیق توسط دندانپزشک یا عوامل دخیل در بهداشت دهان و دندان پاک و تمیز می شود. دندانهای خود را خوب مسواک بزنید. روزانه با مسواک نرم پلاک های چسبیده را از دندان بزدائید. احتمال آسیب با مسواک نرم کمتر است .

روزانه حداقل یک بار از نخ دندانهای موم دار یا بدون موم استفاده کنید. از خمیردندان فلوئوردار استفاده کنید و مراجعات منظم به دندانپزشک داشته باشید. در موارد خاص دندانپزشک با روشهای جراحی بافت ملتهب لثه را خارج می کند .

آنتی بیوتیک در موارد عفونی و دهان شویه فلوئوردار نیز از موارد درمانی هستند .

در صورتی که کمبود ویتامین عامل آن باشد باید جبران شود . رژیم غذائی خاصی توصیه نمی شود .

از مصرف شیرینی و نوشیدنیهای شیرین خودداری کنید. شکر باعث تولید اسید در دهان و تخریب مینای دندان می شود .

دندانهایی را که ردیف نیستند با مراجعه به پزشک ترمیم کنید و ابزار و وسایل ارتودنسی یا دندانپزشکی را بردارید. البته این با مشورت دندانپزشک باید صورت پذیرد .

برداشتن پلاک از لثه ملتهب ممکن است راحت نباشد، خونریزی و حساسیت لثه ها در عرض ۱ تا ۲ هفته بعد از شستشوی حرفه ای و مراقبت بهداشتی دقیق باید کاهش یابد .

آب نمک گرم یا شستشوی با آنتی باکتریال ها تورم آن را کم می کند. از عوارض آن می توان عود ژنژیویت، پریودونتیت، عفونت یا آبسه لثه ها یا استخوانهای فک باشد.  ژنژیویت حاد و زخم دهنده از عوارض بسیار نادر آن است .